Ja, er is toekomst voor de landbouw!
Prof. dr. ir. Jan van der Stoep sprak de 8e Egbert Schuurmanlezing uit. De landbouw heeft toekomst, liever meer boeren. Maar dit vraagt om een derde weg naast het eco-modernisme en het eco-centrisme. Maar er is ook handelingsperspectief nodig waarbij hoop en verwachting een belangrijke rol spelen.
De 8e Egbert Schuurmanlezing gaf antwoord op de vraag of er nog toekomst is voor de landbouw. Het antwoord is een volmondig 'Ja'!.
Nederland ziet zich gesteld voor stevige uitdagingen met vraagstukken rond stikstof, klimaat, bio-diversiteit en vraagstukken rond hoe wij omgaan met dieren. En we zien twee perpsectieven van waaruit naar deze uitdagingen wordt gekeken. Het eco-modernisme en het eco-centrisme. Jan van der Stoep zet daar een derde perspectif tegenover, dat van het rentmeesterschap.
Helaas wordt bij rentmeesterschap vaak gedacht aan op economische waarden gebaseerd beheer. Van der Stoep wijst ons op het Engels begrip 'stewardship' dat een betere lading geeft aan dit woord. Als steward heb je een dienende en zorgende taak. Daarin klinkt meer de opdracht door om te zorgen voor de mensen aan tafel, een extra stoel voor een onverwachte gast, zorgen dat er kan worden geleefd, dat er een leefbare plek is.
Van der Stoep brengt de metafoor in van een tuin wat valt terug te leiden op het woord afscheiding. Niet alleen het tot bloei laten komen van een tuin en het voorbrengen van vruchten waarvan wij kunnen genieten maar ook het beschermen van verkeerde invloeden van buiten die de tuin kunnen schaden.
Dit brengt hem bij de vraag hoe en waarom de mens anders is dan dieren. Drie relaties komen daarbij aan de orde. Die van mens en aarde, die van mens en dier en die van mens en God. Deze laatste bepaalt ons mensen bij de verantwoordelijkheid die wij hebben waar andere levende wezens en de aarde die niet hebben.
Van der Stoep sluit af met het verhaal van een oude man in een verzorgingshuis die terugkijkt op zijn leven. Elke dag nam hij de tijd om eikels te verzamelen en te platen. De eens kale grond staat weer vol met eiken. Laten we ieder om ons plekje, vanuit onze verantwoordelijkheid zorgen voor de aarde, dat zij als een tuin tot bloei komt, voortbrengt wat wij nodig hebben om te leven maar dat wij haar bewaren voor en doorgeven aan volgende generaties. Dat is ons aller verantwoordelijkheid.
De lezing is integraal terug te kijkken via deze link.
Plaats het eerste bericht!